Wanneer je je ogen, horen en hart openzet dan kan ik je vertellen dat je op de meest onverwachte momenten en door de meest onverwachte personen wordt geïnspireerd. Ook deze week stapelde de positieve energie door mooie gespreken weer op. Inspireerde om naar mijzelf te kijken en de lessen die het inzicht in zich had toe te passen.. Mijn dochter is een inspiratie en heeft mij weer geïnspireerd met haar eigen wijsheid. Een keuze die best al lang in de lucht hing nam ze deze week. Waarbij ze haar eigen gevoel even aan de kant zette uit liefde voor iets anders. Ze vertelde me dat ze dat “moest” doen omdat het aan de ene kant beter was voor haar en ook beter was in het algemeen. Wat die keuze is, is aan haar en zal ik hier niet delen, het is namelijk mijn blog. Maar haar keuze uit liefde voor een ander vond ik zo mooi en zo inspirerend en gaf mij zoveel inzicht, ik ben haar dankbaar voor haar mooie inzicht en dat zij mij daarin wilde meenemen. Wat het mij heeft opgeleverd is dat wanneer je heel dicht bij jezelf blijft en niet gehinderd word door jaren lange ervaringen en overtuigingen die je in die levensjaren op hebt gedaan je mooie keuzes kunt maken die dicht bij je liggen. “Loslaten met liefde”, je eigen gevoel ondergeschikt maken aan wat nodig is, die pijn die dat met zich meebrengt aangaan en accepteren dat het er is. Zo af en toe laat ze het toe en zo af en toe sluit ze het af een mooi mechanisme, wat ikzelf helaas niet zo goed (meer?) beheers. Wel het toelaten van de emoties maar het afsluiten is nog wat moeilijk. Voor mij zijn kinderen sowieso een bron van inspiratie, ze kunnen heel primair reageren, ze laten de emoties toe en sluiten het weer af en het is klaar. Ze kunnen zonder veel ingewikkelde termen toelichten wat echt nodig is en hoe mooi is dat?
Iets later in de week vertelde een mooie vrouw mij hoe je ook afscheid kunt nemen op het hoogtepunt, zodat iets niet ouder wordt of ingewikkeld wordt. Ook al was de keuze absoluut (dood) en niet haar keuze ze had er (on)bewust voor gekozen om er zo naar te kijken. Zij had zich er bij neer gelegd dat ze nooit antwoord zou krijgen op de vraag: waarom?. Ze was niet blijven hangen in het verdriet dat de keuze niet van haar was, ze had een manier gevonden om de keuze te accepteren en met liefde de mooie herinnering te koesteren. Ook al heeft deze keuze, die ze vele jaren geleden gemaakt heeft, nog steeds impact en heeft de loop in de jaren erna haar keuzes en patronen wel beïnvloed. Het lijkt en vooral ook voelt dat dit volledig goed is voor haar. Ik probeer daar oordeelloos naar te kijken en leg daar toch (on)bewust mijn eigen-wijsheden naast.
Beide vrouwen inspireren mij en geven mij een inzicht. Voor hun is het DE waarheid dat het zo werkt, bij mij roept het van alles op want ik heb ook zo mijn eigen waarheid. Ik zou nooit dit of ik zou nooit dat….. natuurlijk weet ik dat het zo niet werkt want mijn beelden zijn gevormd door mijn ervaringen en pijn, plezier en gevoel die mijn keuzes mij hebben opgeleverd. Wanneer keuzes die moeilijk zijn mij altijd pijn opleveren dat zal ik wel beter uitkijken om die keuze weer te maken. Het is voor mij dan heel waardevol dat mijn dochter en deze mooie vrouw er hun keuze tegenoverzet om mij te laten zien wat er mogelijk is. Soms houden je eigen ervaringen en je eigen-wijsheden je in de greep omdat je voor je gevoel te vaak pijn hebt gedaan of dat je bang bent om weer pijn te krijgen. Dan kom je in een cirkel terecht waarbij je vast komt te zitten in de eigen patronen en kom je in zekere zin niet verder. Mijn ervaring is ook dat wanneer ik me laat inspireren door de mensen om me heen dat ik de keuze krijg om patronen te doorbreken, maar wat voor mij nog veel belangrijker is dat ze mij bewust maken van de patronen waarin ik verzeild ben geraakt. Ben je bereid om dan naar jezelf te kijken en te kijken welke keuzes jij maakt? Ben je bereid welke eigen-wijsheid je “in de weg zit” of “die je helpt” te onderscheiden? Ben jij bereid om uit liefde personen, patronen en verworvenheden los te laten om zo dichter bij jezelf te komen? Het zijn jouw antwoorden en misschien wel jouw vragen of niet laat het dan ook maar weer los? Jij bent specialist in het jezelf zijn en alles wat je nodig hebt is al aanwezig aan jou de keuze om er iets of niets mee te doen?
Tot slot van deze blog een gedichtje van Freek de Jonge, hij droeg het voor tijdens een uitzending van de DWDD. Het mij raakte en mij ook weer een inzicht gaf:
Door Freek de Jonge – Wees niet bang
Wees niet bang, je mag opnieuw beginnen,
vastberaden, doelgericht of aarzelend op de tast.
Houd je aan regels, volg je eigen zinnen,
laat die hand maar los of pak er juist één vast
Wees niet bang voor al te grote dromen,
ga als je het zeker weet en als je aarzel, wacht.
Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen,
het mooiste overkomt je het minste is bedacht.
Wees niet bang voor wat ze van je vinden
wat weet je van een ander als je jezelf niet kent.
Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden,
het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went.
Wees niet bang, je bent één van de velen,
tegelijk is er maar één als jij,
dat betekent dat je vaak zult moeten delen
en soms zal moeten zeggen laat me vrij.
Kus en Knuffel,
Gewoon Monique
Geef een reactie