Heerlijk om je in je eigen plekje even helemaal terug te trekken. Alles mag er zijn, maar vooral je realiseren dat je er zelf mag zijn. Heerlijk om even alles buiten te laten en volledig in jezelf op te gaan. Steeds weer terug gekeken en iedere keer weer inzichten, ont-wikkelpunten gevonden. Gevoelens gevoeld en gedeeld soms begrepen en vaak ook onbegrepen. Soms een steek van jaloezie omdat alles verder gaat en je het gevoel hebt dat je stil staat. Dan de schaamte voor dat gevoel omdat je zeker niemand zijn of haar geluk wil misgunnen. En tegelijkertijd ook trots bent op waar jezelf bent en het inzicht om voor jezelf te kiezen.
Einzelgänger werd ik “plotseling” genoemd, omdat ik alles graag alleen oplos en dan alle muurtjes optrek. Het kwam binnen, ik ben altijd iemand die een druk sociaal leven heeft, midden in het leven staat, mooie carrière en altijd positiviteit vind in alles wat ik doe, ervaar en om me heen zie. Toch bleef het hangen en zoals altijd ben ik dan bereid om te onderzoeken wat het met me doet. Na deze opmerking tot mij te hebben genomen gaf het ook rust. Want het is waar, ik doe heel graag dingen alleen en op mijn eigen-wijze. Ik voel ook wel dat ik dan ongrijpbaar en onbenaderbaar ben, sommige mensen gaan dan duwen en trekken wat zeker bij mij niet werkt. Ik realiseer me dat daar ook iets dubbels in zit enerzijds “duw en trek” ik ook als ik iets wil bereiken en voor een ander denk, anderzijds vind ik het heerlijk om het voor mezelf uit te zoeken en het op mijn manier en tempo te doen.
En wat ik zelf bijna schuchter aan mezelf moest toegeven dat ik mijn eigen “oplaadpunt” ben. Dat ik mij met mezelf helemaal kan terugtrekken om er op mijn eigen wijze weer uit te komen in alle rust en weer opgeladen voor het volgende avontuur. Het is een fijn gevoel en ervaring dat ik dus weet en voel dat ik altijd op mezelf kan rekenen en kan terugvallen. Dat ik het heerlijk vind om mezelf even terug te trekken in mijn eigen coconnetje en wat een geluk dat ik een appartement heb waar dat kan. Waar mijn energie zo sterk is, waar zoveel liefde is, de liefde die ik er in heb gebracht. Omringd met de energie van lieve vrienden die in mijn appartement hun energie hebben achtergelaten. Dankbaar voor dat mooie plekje in Volendam aan het IJsselmeer. Dankbaar dat ik iedere dag weer de veranderende getijen beleef, de wind voel en het water zie. Dankbaar dat ik van de grote en kleine dingen om me heen kan en mag genieten. Dankbaar dat ik bewust/onbewust accepteer dat ik ook graag alleen ben en dat daar helemaal niets mis mee is. Want de mensen die mij echt kennen zullen er altijd weer zijn als ik uit mijn coconnetje kom, net als zij weten dat ik er altijd voor hen zal zijn.
Kus en knuffel,
Monique
Geef een reactie