Doe je echt wat je leuk vindt? Ben je met degene met wie je echt wilt zijn? Doe je het werk waarvan je heel veel voldoening krijgt? Sta je iedere dag op met een glimlach op je gezicht en kun je blij worden van iedere dag? Misschien zeg je:” soms wel en soms ook niet en dat is ok?” En als je je leven een cijfer zou mogen geven, welk cijfer geef je het dan? En als je dat ook doet voor de andere zaken in je leven, welke cijfer geef je dan je relaties, je werk, je huis, je auto, je fiets, je …. Noem maar op. Kun je het een 10 (tien!) geven of neem je genoegen met minder en reageer je:” Doe gewoon overal een 10 voor, dat kan niet want er is altijd wel wat”. Er zijn ook mensen die misschien wel zeggen: ”Er moet nog wel wat te wensen over blijven”. Ik vraag me dan vaak af, waarom eigenlijk. Het is niet echt gebruikelijk dat je je leven een 10 geeft en daar ook nog openlijk voor uit mag komen. Wanneer je streeft naar een 10 omdat het toch vaak gezien wordt als streberig, of arrogant of je bent is positivo (in negatieve zin). Dus komen we er niet voor uit of maken we het kleiner en uiteindelijk komen we daardoor in de knoop met onszelf en met de mensen om ons heen.
Graag neem ik jullie even mee in hoe je dan kijkt naar jezelf en of je wanneer je dat inzicht hebt je eigen situatie(s) een hoger cijfer zou geven dan voor dit keuze spel. Wanneer je naar je leven kijkt of een onderdeel daarvan (jouw keuze welk onderdeel), welk cijfer geef je het dan? Houd dat even voor jezelf vast. Even voor de duidelijkheid een 1 is het minst bij en een 10 is ultiem blij.
Kun je voor jezelf aangeven waarom je dat cijfer geeft en waarom het zo dichtbij of zo ver van een 10 afstaat? Kun je voor jezelf aangeven of je voor dit cijfer kiest omdat het voor jezelf zo voelt of heb je het gevoel dat dit van buitenaf wordt opgelegd. Om hier achter te komen kun je voor jezelf de vraag stellen, zou ik dit cijfer wat ik geef kunnen delen met ieder willekeurig persoon en hoe zou ik dan uitleggen waarom het geen 10 is? Kun je voelen wat het met je doet, maakt het je verdrietig, maakt het je boos, maakt het je misschien wel angstig of wil je het er eigenlijk niet over hebben. Het is goed wat je ook voelt, dit gaat erom dat je het je bewust bent.
Om je een voorbeeld te geven uit mijn eigen leven, ik zat vast ik een lijf van 130 kilo en ik zei dat ik daar tevreden mee was, tevreden ik denk dat ik mezelf en mijn lijf een dikke 8 zou geven. Dat cijfer gaf ik mezelf vooral voor de buitenwereld om aan te geven dat ik super tevreden was met mijn dikke lijf. Wanneer je me echt zou kennen dan zou je weten dat ik helemaal niet tevreden was met mijn lijf. Maar door het een 8 te geven ontweek ik de knoop die ik daar mee had, want als ik zou toegeven dat mijn lijf en vooral hoe het eruitzag een 3 of misschien wel een 1 zou willen geven dan zou ik daarmee heel kwetsbaar naar vooral mezelf moeten zijn. Dan zou ik de pijn voelen en vooral ook toelaten. Dan zou ik mezelf bewust worden van het feit dat ik over dat deel van mezelf helemaal niet tevreden was. Dan zou ik mezelf een keuze kunnen geven om er iets aan te doen of niet. Dan zou ik zelf dat beeld kunnen aanpassen op verschillende manieren. Ik zou voor mezelf het beeld kunnen creeren dan 130 kilo een 10 is of dat om het van een 1 een tien te laten worden, ik er iets mee moet doen. Het maakt niet zoveel uit of en wat je er wel of niet mee wil het gaat erom dat je je bewust bent dat je zelf dit kan veranderen. En dat jij dat alleen kan veranderen, want veranderen doe je alleen voor jezelf.
Het bewust worden van het feit dat je facetten van je leven bewust een hoger of lager cijfer geeft voor de buitenwereld, daar zit je eigen winst. Het mechanisme werkt zo dat wanneer je iets van jezelf buiten jezelf legt, het niet meer van jou is en je er ook niets meer mee kan. Je bent vrij om dat te accepteren voor jezelf en je bent vrij om te accepteren dat je er dan ook geen invloed meer op hebt dat je je daar niet beter van kunt voelen. Want jij weet net zo goed als ik dat wanneer je het buiten jezelf legt je er geen invloed meer op hebt hoe je dit kunt veranderen. Als je afhankelijk bent van wat er buiten je gebeurd je jezelf nooit een 10 zult geven, of dat iemand dat wel doet buiten jezelf maar je het dan zelf niet gelooft om dat er dan dat stemmetje is die je verteld dat je het niet hoeft te geloven omdat het niet is zoals je jezelf voelt. Natuurlijk geeft het je even een goed gevoel, maar het is niet van jezelf dus kan het ook zo weer afgenomen worden.
Het zou mooi zijn als je je bewust kan worden wat van jouw is en wat je je laat opleggen door een ander. Het zou ook mooi zijn als je kan kiezen dat wat je een 6 zou geven net zo goed een 10 kan zijn omdat dat gewoon goed voelt voor jezelf. Het gaat er in mijn optiek over dat je zelf bepaald hoe een 10 eruit ziet en dat dat niet af te meten is aan wat een ander daarvan vind. Iedereen neemt zijn of haar eigen ervaringen mee die bepalen hoe ze kijken naar zichzelf of hoe ze zich laten beïnvloeden door wat algemeen geldend is of omdat het zo hoort. Het gaat erom dat je je bewust kan zijn van hoe jezelf kan kiezen voor een ander perspectief op jezelf. Een simpele uitdaging om gewoon is om voor jezelf uit te proberen. Wat als je nu voor jezelf bepaald dat je leven een 10 is en alles wat je hebt precies goed is zoals het is. Hoe zou je je dan voelen, zou het je ruimte geven of maakt het je ongemakkelijk? En wat als je dat zou kunnen doen voor jezelf en alleen voor jezelf. Welk stemmetje houd je tegen, welke knoop is er dan voor jezelf om te ontrafelen?
Kus en knuffel,
Gewoon Monique
PS ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken om Nicole Moerman te bedanken voor haar super gave illustratie. Het is het begin van een mooie samenwerking. Dank je wel lieve, moedige en mooie Nicole.
Geef een reactie