Het diepste gevoel dat ik koester is dat liefde altijd zal overwinnen, dat je daar alleen maar voor hoeft te kiezen. Of je het klein en bij jezelf houd of groots en meeslepend uitdraagt. Het draait toch altijd om de liefde? Dit is weer typisch zo een begin van mijn blog, waarmee ik gelijk een aantal mensen tegen de haren in strijk, heb je haar weer met haar “liefde”. Ik kan het bijna horen en ik moet er ook wel om lachen als ik het schrijf. Ik ben ook niet perfect en ook ik laat echt wel eens los dat het om liefde draait. En daarmee raak ik ook vaak verder van mezelf af en kom ik in waanzinnig moeilijke situaties terecht. Ik heb voor mezelf wat onderzoek er naar gedaan en uitgeprobeerd hoe dat nou werkt wanneer het alleen maar om liefde kan draaien.
Ik neem je mee in mijn wereld en ik leen je mijn ogen om je te laten zien hoe ik het zie. Ik ga er altijd vanuit dat iedereen vanaf het begin van zijn of haar leven pure liefde is, ik heb namelijk nog nooit een baby gezien die niet alleen uit liefde bestaat. Er zijn baby’s die lelijk zijn, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat om het feit dat je dan een ongeschreven vel bent. Naarmate je ouder wordt, wordt dat vel beschreven. Je hebt ervaringen en je hebt herinneringen, je slaat actie en reactie op. Dan heb je daar doorheen lopen dat gedrag aangeboren of aangeleerd kan zijn. Ik denk dat iedereen van beide iets heeft. Sommige zaken in je zijn aangeboren of genetisch bepaald, maar voor mij is het overgrote deel aangeleerd. Die bewustwording voor mij werkte heel bevrijdend, want dat betekent dat ik altijd weer terug kan naar dat onbeschreven vel, de liefde, en iedere keer opnieuw een ervaring herdefiniëren en het positief en met liefde herinneren. Ik weet dat ik nu wat snel ga, want ik kom vaak ik moeilijke gesprekken terecht als ik deze theorie, filosofie of mijn eigen-wijsheid deel. Dus ga ik het gewoon eens proberen woorden te geven en je een kans te geven dat als die nieuw voor je is een inzicht te geven hoe het ook zou kunnen zijn.
Soms loop je tegen een nare ervaring aan of wordt er iets tegen je gezegd wat je niet fijn vind. Bijvoorbeeld dat je dom bent of misschien wel dat je heel slim bent. Het maakt niet zoveel uit wat het is maar wel hoe je het hebt laten binnenkomen. Misschien dat je gaat geloven dat je dat ook echt bent, dat het bewust of onbewust steeds weer bevestigd is. Zo dat je het zelf ook bent gaan geloven. Je hebt dat onbeschreven blad laten beschrijven door zaken van buitenaf. Dat kunnen mensen zijn, of door algemeen geldende regels. Je bent dom omdat je zus of zo aan opleiding gedaan hebt of je bent juist slim om dezelfde reden. Je hoeft het je niet eens bewust te zijn dat het gebeurd want het gebeurd gewoon. Tot je op enig moment op een vaak vervelende manier wordt geconfronteerd met iets wat je gewoon was om te doen, maar niet meer je oplevert wat het altijd heeft gedaan. Je leest een boek, je hoort iemand spreken, je relatie werkt niet helemaal lekker meer of een vriendin spreekt je aan op je gedrag. Je merkt misschien wel dat het iets is wat vanuit jou komt, maar je hebt het altijd zo gedaan, dus waarom zou je het veranderen. Ergens in de loop der tijd heb je je dat gedrag aangeleerd en had het op en in dat moment ook een functie. Je kon ergens van weglopen of je kon ergens bij horen of juist ergens van afzetten. Het leverde je wat op, maar nu even niet meer. In mijn blogs vraag ik me dan vaak af of ik zelf bereid ben om er anders naar te kijken. Of ik het bij een ander leg of dat ik bereid ben om het bij mezelf te houden. Wat voel ik zelf en waar komt dat gevoel bij mij vandaan. En als je terug kan naar het moment waarop je je iets heb aangeleerd en je daar bewust van bent geworden dan kan je in het ‘nu’ ook kan kiezen om iets anders aan te leren. Het grappige vind ik wel dat we ons soms best bewust zijn van patronen, maar dat we geen behoefte hebben om dit aan te passen. Soms is het ook ‘makkelijker’ om het bij een ander te houden. Het is vaak heel subtiel en het is ook moeilijk onder woorden te brengen hoe dat mechanisme werkt als je al zo lang gewend bent om altijd alles buiten jezelf te leggen. Ik wil jou niet meer in mijn leven, want jij doet mij pijn. Behalve als ik je fysiek pijn doen, is de mate waarin ik je pijn doe met een opmerking dan is dat echt een pijn van jou. Ik durf dit ook te zeggen omdat ik weet dat het bij mij altijd vanuit mijn liefde komt. Ik kan dat ook zeggen omdat ik het bovenbeschreven proces al heel wat keren heb doorlopen en iedere keer weer bereid ben om met een wit vel te beginnen, keer op keer weer. Omdat ik me bewust ben waar die pijn vandaan komt. Dat ik nog steeds pijn toelaat is ook een teken voor mij dat er nog veel ont-wikkelen en te ontdekken valt en dat geeft me energie en geeft me iedere keer weer een keuze om er in het ‘nu’ anders en met liefde naar te kijken.
In deze bijzondere tijd is het soms lastig om altijd vanuit die liefde te kijken naar processen van anderen. Waar ik als manager P&O mij verantwoordelijk voel voor het welzijn van anderen, merk ik ook dat ik daardoor ook als een magneet werk voor het ongemak van anderen. Ik krijg daarbij zoveel vragen en verzoeken over me heen, dat ik soms zo wordt bedolven onder de ‘shit’ van een ander, dat ik het moeilijk vind om nog onderscheid te maken wat van een ander is en wat van mij is. Ik heb de afgelopen weken ook in ‘overdrive’ gewerkt, steeds onderzocht wat het bij mij deed als ik even in mijn irritatie of onmacht schoot op het moment er weer iets over de schutting werd gegooid. In mijn optiek dan. Gelukkig ook weer een modus gevonden dat ik niet alles kan en wil oplossen en dat bedoel ik met liefde, ik heb de rust (nog steeds) om met liefde mensen bewust te maken van hun eigen keuze, door vragen te stellen van waar het ongemak vandaan komt en welke keuze zij zelf hebben. Dus met vallen en opstaan, van onbewust naar bewust en de keuze om er anders naar te kijken vanuit de liefde waarmee je zelf mee bent begonnen. Ontdek je dat liefde altijd overwint en zeker als je de liefde vanuit jezelf kan halen. En ik weet je dat wanneer het uit jezelf komt je het ook kan geven en dat het rust geeft.
Kus en knuffel,
Monique
Geef een reactie