En weer zo een vraag: “mijn hart voelt verward, kan dat?”. In mijn wereld kan dat heel makkelijk het is een eerst stap om te voelen wat er in je hart zit. En ook al was het niet mijn vraag, hij bleef wel hangen. De afgelopen weken is er veel gebeurd met mijn hart, het heeft heel wat deukjes opgelopen, heeft kunnen groeien, heeft pijn gedaan, is overgelopen van liefde. Heeft verbinding gemaakt en ook weer niet. Heeft zich opengesteld en heeft zich afgesloten. Voor mij staat mijn hart altijd centraal en zeker ook de liefde die dat hart kan geven. In mijn diepste overtuiging doe ik de dingen die ik doe met heel veel liefde en probeer dit ook altijd over te brengen. En toch zijn er van die momenten dat je hart verward is. Dat je niet zeker weet of je de liefde die je wil over wil brengen ook wel op die manier wordt ontvangen. Soms wil je dat je hart een ander hart ontmoet die zich dan net zo openstelt als jij dat doet of anders gezegd dat de intentie waarmee je het doet op die manier wordt ontvangen.
Heel vaak heb ik hardop gezegd dat wanneer je intentie niet als zodanig wordt opgepakt dat is het een mooie intentie maar is de uitvoering niet goed. Dat maakt het soms zo verdomd verwarrend want je kan de ontvanger van je goede intenties niet dwingen om het als zodanig te ontvangen. Het enige wat je kan doen is het op een andere manier proberen over te brengen. In deze fase in mijn leven vind ik dat heel moeilijk en soms heeft mijn hart gewoon behoefte aan rust, dat het niet zo hard hoeft te werken en dat er voor mijn hart gezorgd wordt. Dit ontmoet ik op verschillende momenten en ook op verschillende niveaus. Dit kan heel goed zijn in een “zakelijke” omgeving waarin je soms heel liefdevol de confrontatie aangaat om je collega’s een “hart onder de riem” te steken. Ook vanuit de liefdevolle overtuiging dat de ontvanger het ook ziet als een manier om je verder te helpen. Dat het me soms verbaasd dat dat niet als zodanig wordt gezien of geaccepteerd, kan iets over een ander zeggen, maar ook over de manier waarop ik het probeer over te brengen.
Maar ook mensen in mijn directe omgeving waarmee mijn hart even niet op de gewenste manier contact maakt, heel verwarrend en mijn hart moet heel sterk zijn om niet al de pijn te voelen die dat met zich meebrengt. Ik help mezelf steeds weer herinneren dat alles wat ik doe, doe met liefde. Dat ik het beste met de mensen voor heb en dat wanneer ze het niet begrijpen niet alleen aan mij kan liggen dat ik vooral naast dat ik naar mezelf kijk in het proces ook oog moet hebben voor het proces van de ander.
Het enige wat ik wel kan beïnvloeden is hoe ik mijn hart inzet en ook hier weer te realiseren dat ik niet verantwoordelijk kan zijn voor hoe mensen dit ontvangen. Wanneer ik voor mezelf weet dat de intentie zuiver is en dat het vanuit een goede plek van mij komt. Ik blijf mijn best doen om oordeelloos naar mensen in mijn omgeving te kijken, ik blijf me best doen om mensen met liefde te benaderen, alle mensen die ik ontmoet. Ik zal altijd van mensen blijven houden ongeacht de manier waarop ze in mijn leven zijn ongeacht de duur of de frequentie, ik zou niet anders willen. Ik ga geen muurtjes om mijn hart bouwen want dat is precies wat mensen soms doen en wat mij zoveel pijn doet omdat ik dan niet met ze in verbinding kan komen. Het enige wat ik kan doen is ze de ervaring geven hoe het voelt als ze mensen zoals ik ontmoeten die onvoorwaardelijk liefde willen geven, zodat ze een keuze hebben om dat ook te doen of niet. En als ze het wel doen maakt dat de wereld en zeker mijn wereld een stuk mooier. Als ze ervoor kiezen om niet het hart niet open te stellen is dat aan hun zelf en heb ik ze op zijn minst laten voelen hoe het kan zijn.
Ondertussen blijf ik mijn hart koesteren en openzetten voor iedereen in mijn omgeving en zal ik mijn hart leren hoe om te gaan met de teleurstelling wanneer mijn hart zich niet kan verbinden met een ander hart. Daarbij zal mijn hoofd zeker een rol gaan spelen, zeker om het te rationaliseren en te ondersteunen bij het kijken naar het proces van de ontvanger.
Kus en knuffel,
Monique
Geef een reactie