De inzichten, lessen en ont-wikkelingen hebben zich de laatste dagen weer opgestapeld. Mooie en minder mooie ervaringen, bewustwording van een nieuwe fase. De verandering van mijn lijf zijn niet alleen fysiek zichtbaar maar zijn zeker ook mentaal voelbaar.
De afgelopen twee jaren, ben ik bewust en onbewust bezig met het feit dat ik 5 maart as 50 jaar wordt. Voor mij gevoelsmatig “een streep” waar ik over ga naar een nieuwe begin, een nieuwe fase. Een moment van oogsten, wat ik de afgelopen jaren gezaaid hebt. De overgang van “dom blondje” naar de grijze en wijze vrouw. Het omarmen van mijn eigen wijsheid en dat ook delen om daarmee anderen te inspireren. Ik heb dit gevoel ook best wel vaak uitgesproken en vele in mijn omgeving herkennen dit en sommige vinden het volledige waanzin. Ik kijk oprecht uit naar mijn 50ste verjaardag. In eerste instantie had ik op die datum ook mijn boekpresentatie gepland, ik vond dat een mooie overgang. Het uitspreiden van mijn vleugels, het gaan staan voor wie ik ben geworden. De vrouw die ik wil zijn. In de afgelopen week in het Turkse ziekenhuis heb ik daar veel over nagedacht en had ik de tijd om deze transitie ook te doorvoelen.
Wat ik voor mezelf constateer is dat ik de afgelopen jaren veel beslissingen, keuzes heb gemaakt voor en vanuit mezelf. Ik heb keuzes gemaakt die ik volledig vanuit mijzelf, autonoom en authentiek, heb laten komen en wanneer de keuze daar was pas heb gedeeld. Geen hellelange onderzoeken op hoofdniveau, maar vooral gevoed door intuïtie. Dit heeft vaak geresulteerd in moeilijke gesprekken, met als rode draad dat het dan alleen om mij ging. Onbegrip over de keuzes en vooral de gevolgen en consequenties daarvan. Ik heb geprobeerd om dit vanuit mijn perspectief uit te leggen, met wisselend resultaat. Alleen de mensen dicht tot mijn hart zijn in staat geweest om mij daarin te blijven zien, los van hun eigen onbegrip, ongeloof en eigen overtuigingen. En het is grappig hoe daar op verschillende manieren wordt gereageerd en bovenal hoe ik om ben gegaan met die reacties. Ik heb vooral vaak veel energie gestoken om mezelf vooral te blijven uitleggen. Het maken van keuzes van binnenuit worden ook vaak benoemd als egoïsme[1], je houdt geen rekening met de ander. Terwijl ik weet (het magisch weten) dat ik altijd na iedere keuze die ik voor mezelf heb gemaakt, heb geprobeerd het voor een ander zo goed mogelijk uit te leggen om een nieuwe werkelijkheid te kunnen creëren die ook goed voelt voor een ander. Wat wel duidelijk is verandert dat ik niet meer van mijn keuzes ben afgeweken, ik ben gebleven bij de keuzes die voor mezelf het beste waren, met ruimte voor de emoties die dat heeft opgeroepen bij de mensen om me heen. Het is een gave waar ik trots op ben, het is mijn kracht dat ik naast dat ik heel goed voor mezelf kan zorgen ook de ruimte heb en vooral de liefde voor de ander die effect ervaart van mijn keuze. Door mijn ogen te lenen om de ruimte te laten zijn, keuzes voor te leggen zodat de ander daarin ook zijn of haar eigen keuze kan maken. Wel heb ik er altijd voor gekozen om in verbinding te blijven op hartniveau. Niet zolang geleden heb ik ook de keuzes gemaakt om mijn emoties, mijn gevoel over die reacties niet meer weg te stoppen en ook te laten zien. Want het mag soms gewoon ook over mij gaan en over mijn emoties ook al zijn het niet de emoties over de keuze maar wel over de reactie van andere die vinden dat ze daar iets van mogen vinden en vooral ook mogen verwijten. Het is het proces van een ander en ik zal altijd blijven proberen om daar een mooi evenwicht in te vinden wat zowel recht doet aan mij als aan de ander. Zo werkt het namelijk in mijn universum en ik voel me daar heel prettig bij en ervaar dat ik daardoor meer rust krijg, en meer mensen die me lief zijn aantrek en ook nieuwe mensen aantrek en ruimte creëer om nieuwe verbindingen aan te gaan. Een belangrijke keuze die ik nu maak is van een iets andere aard. De boeken die geschreven zijn, zo ik op mijn verjaardag 5 maart laten uitbrengen. Ik heb besloten om dit uit te stellen. Ze zijn nog niet de beste versie van hoe ze kunnen en zouden moeten zijn. Ik neem er iets meer tijd voor. De datum dat ze nu gaan verschijnen is : 30 april 2020. Ik vond het wel een hele mooie datum, zoals Koningin Beatrix zei: Deze dag zal blijven, Koninginnedag!
5 maart lanceren wij het platform voor Vrouwelijk Leiderschap en platform om te delen om met elkaar in verbinding te komen. Dit platform is digitaal, www.vrouwelijkleiderschap.online. Om elkaar te inspireren, waar ik mijn blogs zal blijven delen en zo nu en dan een vlog, maar waar iedereen ruimte krijgt om zijn of haar eigen verhaal te delen, zodat we verbinding maken op hartniveau en daarmee de wereld, onze wereld zoveel mooier te maken. Een virtuele ontmoetingsplek voor mensen die vrouwelijk leiderschap een warm hart te dragen en een bijdrage willen leveren om te groeien en te bloeien naar de beste versie van zichzelf, onszelf en de professionelezelf.
Ik kijk ernaar uit om dit met de wereld te delen, een keuze die ik lang geleden heb gemaakt om mijn leven als metafoor te gebruiken om mensen uit te dagen, te inspireren om met liefde de beste versie van zichzelf te worden. “A journey of a life time, and it is just beginning!”.
Hoop jullie nog vaak te mogen ont-moeten om elkaar onze ogen te lenen om te laten zien wat mogelijk is om vanuit een ander perspectief. Dat je eigen autonome en authentieke keuze nooit maar dan ook nooit egoïstisch kan zijn, want het komt komt vanuit jou, vanuit jouw magisch weten, vanuit wie jij werkelijk bent en wie jij werkelijk wil zijn. Een hele mooie reis toegewenst en ik kan niet wachten om ze straks te mogen lezen op het platform!
Kus en Knuffel,
Monique
[1] Bron: wikipedia: Egoïsme (uit het Latijn: ego, ik), ook wel ikzucht van zelfzucht, is een menselijke eigenschap van het eigen voordeel en geluk met verwaarlozing van de belangen en het geluk van anderen. Egoïsme mag niet verward met egocentriciteit, dat de neiging aanduidt om alles op zichzelf te betrekken.
Geef een reactie