Bij uitzondering schrijf ik mijn blog een aantal dagen voor publicatie, dit omdat ik heerlijk met mijn familie op vakantie ga. Mijn ouders zijn 50 jaar getrouwd in november en hebben ooit 25 jaar geleden het idee opgevat om dan met hun gezin iedere 5 jaar op vakantie te gaan om ieder lustrum te vieren. Hoe bijzonder is het dat het juist op dit moment weer een week is van die vakantie?
Alles is gepakt, koffers staan klaar, klaar voor vertrek. En in ene realiseer ik me hoe intens moe ik ben, mijn lijf doet pijn en ik heb al dagen last van mijn eten. Niet dat ik nu zo anders eet als anders maar er zit denk ik wel spanning op. Na deze vakantie is ook weer alles anders, begin van een nieuwe opdracht een aantal zaken formaliseren en de blik op de toekomst. In de nabije toekomst zijn er weer mooie workshops in het verschiet, ik ga wederom een BTC (Be The Change) volgen en een week daarna duik ik nog dieper onder de waterlijn in een LTC (Living theChange) en daar kan ik me enorm op verheugen. (info: www. Btcnederland.nl). Weer even bijtanken en heerlijk nieuwe mensen ontmoeten en oude betekende ongegeneerd knuffelen, ik heb er zin in.
Nu eerst even niets, mijn hersenpan zet ik uit even geen moeilijke gedachten alleen maar even genieten van de momenten die ik samen ga hebben met mijn kinderen. De goede gesprekken die zeker gaan volgen met mijn broer en schoonzus. Even helemaal los van alles wat er is gebeurd en nog gaat gebeuren. Ja ik kan met recht zeggen dat deze vakantie niet op een beter moment kan komen. Wat wel heel gaaf is dat ik de hele dag aan het zwembad ga liggen, jawel in een bikini, wie had dat kunnen denken dat ik dat nog zou kunnen. Dat voelt eigenlijk ook wel heel speciaal.
Voor mij is deze vakantie ook wel bedoelt om mijn denken even uit te zetten en te zien wat er allemaal is en wat er nog kan ontstaan. Nu ik even in een rustiger vaarwater lijk terecht te komen is er ook wat meer ruimte voor alle opgekropte emoties van de afgelopen tijd. Ik merk dat mijn tranen hoog zitten en het zal mij niets verbazen als ik de komende week ook menig traantje zal laten. Of dat erg is ik weet het niet, ik zal het zien.
Voor nu is dit wat ik even kwijt kan en wil en wens jullie een hele mooie week en kom zeker volgende week weer met nieuwe ideeën en inzichten terug.
Kus en knuffel,
Monique
Ps dan lees je het boek ” De helende reis” van Brandon Bays en je maakt ook nog eens een reis naar het binnenste van jezelf. Ter inspiratie uit het boek, de woorden van de grote Soefi-dichter Kabir:
De weg van de liefde is niet
Een subtiel argument
De deur daar is vernietiging
Vogels maken grote luchtcirkels van vrijheid
Hoe leren ze dat?
Ze vallen, en vallend
Krijgen ze vleugels
Geef een reactie