Wat een week, na het afscheid van een bijzondere en lieve vriend, een laatste berichtje met een referentie naar een liedje van Queen: ”Too much love will kill you”. Was ik totaal van mijn pad af, ik begon te twijfelen of ik ooit nog mijn gevoel, mijn intuïtie mijn hart kan blijven volgen. Iets waarop mijn hele ZIJN is gebaseerd. En hoe ziet dat er dan uit “te veel liefde”? En ik kan me helemaal niets voorstellen bij “liefde die je kan vermoorden”. Ik vond het heel moeilijk om dat een plekje te geven, om daar überhaupt een beeld bij te krijgen wat daarmee bedoeld wordt. Dat je soms handelt uit liefde en dat dat pijn doet en soms zoveel pijn dat je denkt dat je doodgaat (in figuurlijke zin dan) dat heb ik ook weer aan den lijve mogen ondervinden. Maar dat je “te veel” liefde kan geven, volgens mij zegt dat dan veel meer van de ontvanger van die liefde. En weet je hoe moeilijk ik dat ook vind te begrijpen ik probeer het los te laten. Wat ik in deze afgelopen maanden heb geleerd is dat iedereen zijn eigen proces heeft als het gaat om de liefde. Of het gaat om afscheid nemen, keuzes maken of volledig voor liefde kiezen en dan vooral voor jezelf. Ik zal niet ontkennen dat ik af en toe ook experimenteer met datingsites en iedere keer ben ik weer verwondert hoeveel mannen ik tegenkom dit een relatie zoeken “naast” hun bestaande relatie. Ik geloof daar echt niet in dat je liefde “naast de liefde voor je vrouw” gaat vinden. Volgens mij zit er dan iets fundamenteels fout in je huidige relatie. Maar goed dat is voor iedereen zijn of haar eigen keuze en als je daar zelf gelukkig van wordt dat is dat helemaal goed. Ik voel dat het voor mij niet klopt en ook al is dat best moeilijk om niet een oordeel over te geven ik houd vast aan mijn eigen gevoel. En blijf ik erbij dat je nooit “teveel” liefde kan geven, dat ik ga voor geluk en dat dat voor mij bestaat uit 100% in een relatie voor elkaar gaan, zodat je daarnaast niets meer nodig hebt omdat je dat dan in je partner vind. Of dat een utopie is? Dat is een onderdeel geworden van mijn ontdekkingsreis. Naast de zoektocht naar de beste versie van mezelf. En de keuze om te blijven vertrouwen op mijn gevoel, mijn intuïtie en mijn hart.
Een lieve vriend van mij vroeg me en hoe ziet die beste versie van Monique er dan uit? Wat gaan mensen van je merken als je de beste versie van jezelf bent. Je krijgt de kans om jezelf op nieuw te ontdekken en jezelf weer vorm te geven, iedere dag opnieuw. Als ik een eerlijk antwoord moet geven heb ik nog geen idee hoe ik er dan uitzie in de beste versie Voor mij valt de beste versie wel uiteen in verschillende onderdelen, ik denk dat ik vooral een goede moeder wil zijn voor mijn kinderen. Dat ik professioneel het maximale uit mijn eigen kwaliteiten haal en daar ook verantwoordelijkheid voor neem. Dat ik uiteindelijk een partner vind waarmee ik alles kan delen en waarmee ik verder kan groeien, waar ik mee kan lachen en kan huilen en waar ik altijd mezelf kan zijn. Een relatie die er mag ZIJN. De grootste uitdaging is nu om vooral mezelf lief te vinden en mezelf op de eerste plaats te zetten. Dat ik de liefde die ik kennelijk “teveel” geef aan mezelf kan geven en voelen dat ik goed ben zoals ik ben. En dat ik mag dromen over de mooie dingen die ik voel dat die er zijn, dat ik hoop mag hebben dat het komt zoals het komt en dat het goed is, dat ik geloof in mogelijkheden zonder dat daarbij de uitkomst al vast staat voor je nog maar aan een avontuur kan beginnen. Dat het alleen maar pijn kan doen omdat het zo bijzonder was en dat het haast onmogelijk is om te voelen dat het er niet meer is en niet mag zijn. Ja ik zit even in een dip en moet heel hard mijn best doen om mezelf vast te houden en hoop te houden dat alles goed komt.
Gelukkig is er dan het trouwen van Harry & Meghan en die geweldige preek van Bisschop Michael Curry (toeval dat deze goede man ook Michael heet?) over de kracht van liefde. Hij refereerde aan een grote held van mij dr. Martin Luther King: “We must discover the power of love, the redemptive power of love, and when we do that, we wil make of this old world a new world”. Deze man gaf op zo een bijzondere manier weer hoe hij kijkt naar liefde en hoe dat kan zorgen voor een mooiere wereld. Het zijn woorden die mij het gevoel geven dat wat je doet met liefde of uit liefde altijd goed is en dat het altijd voor het beste is. En wat dat beste dan ook mag zijn, de tijd zal leren wat het kiezen voor de liefde voor jezelf je oplevert en wat het je nog zal brengen. Voor mij staat vast dat alles ooit uit liefde is ontstaan en als alles eraf is liefde over blijft.
“En dat lieve Monique daarmee begint ook de beste versie van jezelf, wees maar heel lief voor jezelf, want als je dat kan kan je het ook goed doorgeven en kan je ook ontvangen. En wie weet wat het universum dan nog meer voor je in petto heeft.”
Vertrouw maar op het proces dan komt alles goed.
Kus en knuffel,
Monique
Link van de preek:
Geef een reactie