Herken je dat, dat je soms vastloopt in je eigen patronen, dat je er eigenlijk voor weg wilt lopen? Dat je voelt dat je een keuze hebt om er van we te lopen, het bij een ander te leggen of het aan te gaan. En wat doe jij dan? En vooral ook hoe doe jij dat dan? En ben je je er überhaupt van bewust dat je een keuze hebt, of laat je het je bewust/onbewust over je heen komen? Dat je ergens wel voelt dat het niet zo lekker gaat, maar dat je dan toch maar gewoon door gaat? Herken je dat wanneer je dat vaak doet dat je daar heel moe van wordt, misschien wel verdrietig en soms ook gewoon kwaad omdat niets zo gaat als dat je wil dat het gaat?
Nou ik herken dat maar al te goed en steeds weer probeer ik daar mijn inzichten uit te halen en te kijken hoe ik daarvan kan leren en wat ik wil veranderen (aan en bij mezelf) om uit dat gevoel van onbehagen te komen (mooi woord trouwens: onbehagen). Ik ben er trots op dat ik altijd bereid ben om naar mezelf te kijken en daarvan te leren en heel kwetsbaar hetgeen wat ik dan weer geleerd heb hier te delen.
Een vraag aan jou: Wat doet zo een opmerking van mij: “Ik ben er trots op dat….”, met jou? Krijg je er kriebels van, irriteert het je of vind je het gewoon, denk je er niet bij na, vind je van alles van mij…. Ben je je bewust wat het met je doet? (Ver)oordeel je me, vind je het leuk, krijgt je last van plaatsvervangende schaamte…… alles is goed. Ik neem het niet persoonlijk, bovendien zie ik je niet en dit gaat vooral ook over jezelf. Ik ervaar dat wij, misschien wel cultuur gedreven, gewend zijn om juist niet te etaleren waar je trots op bent en al helemaal niet aan te geven waar je kwetsbaar bent. En als je dat wel doet, je toch snel een oordeel opgeplakt krijgt. Ik krijg regelmatig reacties op mijn blogs en nu ook op mijn vlogs dat ik me heel kwetsbaar op stel en dat mensen dat heel lastig vinden. En vaak blijven hangen in het oordeel over mij. Laat ik nogmaals benadrukken dat als dat het is en je voelt je daar prima bij, dat dat helemaal goed is. Toch zou ik je willen uitdagen om eens op onderzoek uit te gaan wat dat dan bij jou is en in welk patroon jij dan stapt en welke overtuigingen je dan daarin meeneemt.
Ik neem even een voorbeeld uit een voor mij iets verder verleden: Toen ik nog 130 kg woog kreeg ik te maken met heel veel vooroordelen: Dat ik lui zou zijn, dat ik mezelf niet zou verzorgen, dat ik dom was, niet representatief en het oordeel wat ik mezelf gaf: dat ik vooral niet vrouwelijk of sexy was. Hou jezelf eens een spiegel voor en kijk jezelf in de ogen, herken je dit. Kijk jij ook zo naar mensen, oordeel jij ook op wat je ziet en welke overtuiging plak jij dan op diegene. Zeg ajb niet dat je dat niet doet, iedereen doet dat. De eerste indruk maak je met het visuele en dat is niet erg zolang je je maar bewust ervan bent en dat dat niet is hoe iemand werkelijk is. Het is jouw interpretatie van wat je ziet op basis van jouw patronen en overtuigingen. Welke overtuiging plak jij op wat je ziet en hoe handel jij ernaar? Het is ook vaak niet wat mensen rechtstreeks tegen je zeggen, het zijn de afkeurende blikken, het zijn de reacties. Misschien denk je nu, maar dat kan je helemaal niet weten en je vult dat zelf in Monique. Natuurlijk heb je daarin helemaal gelijk. Waar ik je aandacht voor vraag wees je bewust wat je doet en wat het met een ander kan doen. Ik neem jullie even mee in mijn patroon als ontvanger en als zender.
Als ontvanger had ik in deze een keuze; Ga ik geloven wat er tegen me werd gezegd en ga ik me ook als zodanig gedragen, om dat een ander zo naar mij kijkt? Ga ik pas veranderen op het moment dat mijn omgeving gaat veranderen. Mijn ervaring is dat dat niet werkt, want ik word daarmee wat je zegt dat je wordt (Self fulfilling prophecy). Mooi is dat he, kijk maar eens hoe dit in jouw praktijk werkt: Ik kan het niet en je kan het ook niet. Hij is niet te vertrouwen en hij is ook niet te vertrouwen. Het regent altijd en je ziet ook altijd regen. Ik ben lelijk en iedereen vind je lelijk. Ik ben dik en lui en iedereen vind je dik en lui. Dus hoe jij het ontvangt heeft voor een groot deel ook te maken met wat je uitstraalt en wat je over jezelf zegt.
Als zender heb ik ook een keuze. Bevestig ik wat iemand over zichzelf zegt in negatieve zin of zet ik daar een keuze tegenover. Dit om de keuze bij een ander te laten en de kans groot is dat hij of zij zich daardoor beter voelt.
Ik vind het een bijzonder mooi proces om zo naar een ander en vooral ook naar mezelf te kijken. Ik vind het een experiment om te ontdekken hoe of wat er uitkomt, wanneer je zelf kiest om voor het positieve te gaan. Dat de perceptie van een ander pas wordt verandert wanneer ik mijn perceptie over mezelf verander. Dus al je een mindere dag hebt, kun je op je fiets stappen en zeggen: Wat zie ik er toch geweldig uit en je gaat dan stralen. Dat is dan hoe een ander je ziet!
Ik ben heel benieuwd naar wat jouw patronen zijn en wat jouw overtuigingen zijn die maken dat je omgeving anders naar jou kijkt dan je eigenlijk zou willen. De uitdaging; Wat als je vanaf vandaag uit je comfortzone stap en iets van jezelf wilt laten zien, wat nog niemand van je heeft gezien en er wel is. Delen mag, heel graag zelfs, daarmee inspireer je mij en wellicht andere lezers!
En als je denkt dat je daar niet “goed genoeg” voor bent of dat je inzicht “niet interessant genoeg” zou zijn, is dit je kans om daar uit te stappen, want ik beloof je dat dat niet waar is dat het alleen een overtuiging is, misschien wel een comfortzone om niet je ware IK te laten zien. Kom maar op!
Kus en Knuffel,
Gewoon Monique
Geef een reactie